Zespół jelita drażliwego – skąd się bierze i jak sobie z nim radzić?
Badania wskazują, że na zespół jelita drażliwego cierpi 10-15 proc. ludzi na świecie. Zaburzona motoryka jelit przyczynia się do biegunki, zaparć, bólu brzucha, wzdęć i gazów. Jeśli odczuwasz wspomniane objawy, prawdopodobnie zastanawiasz się, co może przynieść Ci ulgę. Skorzystaj z naszych podpowiedzi!
Jakie są przyczyny zespołu jelita drażliwego?
Zespół jelita drażliwego, znany również jako IBS, wpływa na dolny odcinek przewodu pokarmowego. To poważna, przewlekła choroba, która wywołuje silny, skurczowy, nawracający ból brzucha. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniane schorzenie nie powoduje trwałego uszkodzenia jelit, ani nie przyczynia się do raka jelita grubego.
Nie ma badań naukowych, które potwierdziłyby związek między zespołem jelita drażliwego a wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna lub chorobą zapalną jelit, zwaną również IBD. Nie wiadomo, jaka jest dokładna przyczyna IBS, choć wielu naukowców upatruje jej w stresie.[1]
Jak złagodzić objawy IBS?
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zespół jelita drażliwego, powinieneś przejść na dietę bogatą w błonnik. Ponadto zaobserwuj, jak się czujesz po zjedzeniu produktów mlecznych. Jeżeli po wypiciu mleka cierpisz na wzdęcia, ból brzucha, biegunkę lub nudności, najprawdopodobniej zmagasz się z nietolerancją laktozy. W tym przypadku powinieneś wykreślić ze swojego jadłospisu produkty zawierające cukier mleczny.
Pamiętaj również, by przed i po posiłku pić wodę. Dzięki temu nie tylko nawodnisz organizm, ale także wspomożesz proces trawienia[2].
Jeśli cierpisz na zespół jelita drażliwego, połącz zdrową dietę z aktywnością fizyczną. W ten sposób nie tylko pobudzisz jelita do pracy, lecz także fantastycznie się zrelaksujesz. Rodzaj aktywności dopasuj do swoich preferencji, ale zrezygnuj z intensywnego treningu. Postaw na długie spacery, lekki jogging lub pływanie.
Dieta FODMAP w zespole jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego zazwyczaj objawia się bólem brzucha, wzdęciami, zaparciami, biegunką lub naprzemiennie występującymi biegunkami i zaparciami. Niektórzy pacjenci zgłaszają też śluz lub krew w stolcu. Charakterystyczne objawy wywołane są nieprawidłową perystaltyką jelit.
Wiele osób odczuwa ogromną ulgę po przejściu na FODMAP. Decydując się na taki sposób żywienia, powinieneś wyeliminować lub znacznie ograniczyć produkty zawierające fermentujące oligosacharydy, dwucukry, cukry proste i poliole. Należą do nich niektóre produkty mleczne, owoce, warzywa i zboża. W ten sposób można złagodzić objawy charakterystyczne dla IBS, w tym ból brzucha, wzdęcia, nudności, biegunkę i zaparcia. Pierwsza faza trwa 4-8 tygodni. Następnie możesz stopniowo wprowadzać poszczególne produkty. Dzięki temu będziesz w stanie określić, które pokarmy nasilają dolegliwości[3]. Jeśli masz pytania lub wątpliwości, skontaktuj się z dietetykiem.
Specjaliści podkreślają, że stres może również nasilić objawy IBS[4]. Wiele osób cierpi wtedy na bolesne wzdęcia. Zastanawiasz się, jak możesz je złagodzić? Sięgnij po preparat, którego substancją czynną jest symetykon (np. Espumisan). Skutecznie rozbija pęcherzyki, nagromadzone w śluzie przewodu pokarmowego i masie pokarmowej. Wspomniana substancja jest fizjologicznie i farmakologicznie obojętna.
Rekomendacje:
- Adrych, Zespół jelita drażliwego w świetle najnowszych wytycznych, Varia Medica, Tom 3, Nr 2 (2019), str. 89-95.
- Ciborowska H. – Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
- Pawlak, Dieta L -FODMAP w leczeniu zespołu jelita drażliwego, Bromat. Chem. Toksykol. – L, 2017, 2, str. 179-183.
[1] Krystian Adrych, Zespół jelita drażliwego w świetle najnowszych wytycznych, Varia Medica, Tom 3, Nr 2 (2019), str. 89-95.
[2] Ciborowska H. – Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
[3] Pawlak K. Dieta L -FODMAP w leczeniu zespołu jelita drażliwego, Bromat. Chem. Toksykol. – L, 2017, 2, str. 179-183.
[4] Adrych K., Zespół jelita drażliwego w świetle najnowszych wytycznych, Varia Medica, Tom 3, Nr 2 (2019), str. 89-95.